Doba igre i sjecanja na djetinjstvo dugo živi u svima nama, ali samo rijetki pojedinci trajno ostaju na tom putu pune spontanosti i svježine koje nosi sa sobom doba mladosti. Oni, na prvi pogled, odbijaju starenje kao životni proces i ne prihvataju prolaznost kao opštu karakteristiku života, želeci da u igrama djetinjstva nadu svoj trajni azil, svoje ostrvo nade i snova. Njihove igre i druženja sa predmetima i carolijama djetinjstva ustvari su izraz njihovog neprihvatanja mnogocega ružnost i su .....

Članak dostupan pretplatnicima. Molimo Vas da se prijavite prvo.