Ako izuzmemo usamljene pokušaje Matije Divkovica, franjevackog redovnika u Otovu i Kreševu, i “bogoljubnog” Stjepana Margitica, rodenog u Jajcu, koji su, ustvari, “prepjevali”, odnosno preradili “skazanja” Mavre Vetranovica; ili djela napisana od pisaca porijeklom iz Bosne (Ivan Tonko Mrnavic, Osmanshica, Rim 1613.); ili onih koji su slucajno ili stjecajem okolnosti nakratko boravili u Bosni (Petar Lukaric Bona), morat cemo, nažalost, konstatirati da se dramska književnost u našim krajevima jav .....

Članak dostupan pretplatnicima. Molimo Vas da se prijavite prvo.