Pitanje obrazovanja i praktičnog osposobljavalja stručnih kadrova postavlja se danas u red najvažnijih pitanja u svim oblatima našeg privrednog života. Bosna i Hercegovina, i u vremenu prije rata, oskudijevala je u domaćem stručnom osoblju. U toku samog rata znatan procenat stručnog kadra izginuo je ili napustio naš teritorij, tako da su se naši krajevi po svom oslobođenju našli u vrlo teškim prilikama obzirom na nedostatak u stručnim kadrovima. Da bi tu prazninu bar donekle popunili, skoro sva naša ministarstva su, odmah po svom organizovanju, počela sa otvaranjem skraćenih stručnih škola i tečajeva. Naše Ministarstvo šumarstva bilo je među prvim koji su ovom važnom pitanju posvetili posebnu pažnju. Pri rješavanju ovoga pitanja, uz podizanje nižeg šumarskog osoblja - čuvara šuma, postavila se i potreba stvaranja stručnog kadra sa srednjoškolskim stručnim obrazovanjem. U bivšoj Jugoslaviji nije bilo srednjih šumarskih škola u kojim bi se obrazovalo pomoćno tehničko osoblje za stručnu službu, nego su sve stručne poslove obavljali šumarski inžinjeri uz pomoć lugarskog osoblja. Praksa je, međutim, pokazala da ovakva organizacija stručne šumarske službe nije bila pravilno postavljena radi čega nije ni dala povoljnih rezultata. Lugarsko osoblje nije bilo kvalifikovano za stručne poslove na kojim je po nuždi upotrebljavano, jer inžinjeri šumarstva, preopterećeni vodećim i izvršnim poslovima, nisu mogli sa sve stizati. Čuvarsko osoblje po ovoj praksi zanemarivalo je svoju glavnu čuvarsku službu dok inžinjerima u stručnim poslovima, nije bilo od veće koristi. Inženjeri su isto tako zanemarivali svoju glavnu organizacionu i kontrolnu službu jer su pri ovakvom sistemu rada bili i suviše opterećeni izvršnim poslovima. Ministarstvo šumarstva uočilo je ove nedostatke i pravilno ocjenilo njihove posljedice, pa je stalo na stanovnšte da stručna šumarska služba treba da ostane isključivo u rukama kvalifikovanog stručnog osoblja sa akademskom i srednjoškolskom stručnom spremom. Lugarsko osoblje, međutim, treba da vrši u prvom redu i uglavnom čuvarsku službu, a u stručnoj službi da se upotrebljava samo kao pomoćno osoblje za najjednostavnije poslove i to samo u tolikoj mjeri da to ne ide na uštrb čuvarske službe. Minimalna potreba stručnog osoblja sa srednjom šumarskom školom cijeni se za teritoriju Bosne i Hercegovine, na 300 službenika za stručnu šumarsku službu uključujući tu i industrijsku preradu drveta. Potreba za ovakvim osobljem podjednako se osjeća i u industriji drveta u kojoj, radi svoga malog broja i velikih zadataka koji ih očekuju na upravi, uzgoju i uređivanju šuma, neće moći da se u dovoljnoj mjeri angažuju šumarski inženjeri, kao i u privredno-upravnoj službi u šumarskim odjeljenjima sreskih i okružnih narodnih odbora gdje su inžinjeri u nedostatku pomoćnog tehničkog osoblja, preopterećeni sporednim poslovima. Za stvaranje ovolikog kadra takvog osoblja kao i za njegovo daljnje redovno popunjavanje, bar u prvih deset godina, može se računati sa jednom srednjom šumarskom školom samo za potrebe Bosne i Hercegovine. Da bi ovu prazninu u svom službeničkom stručnom aparatu popunili, naše Ministastvo šumarstva polovinom januara ove godine otvorilo je svoju Srednju šumarsku škoju u Sarajevu, za prvo vrijeme u sklopu ovdašnje Državne srednje tehničke škole. Škola je otpočela rad sa dva razreda. U prvi razred primani su, po kopkursu, učenici koji su sa uspjehom završill četiri razreda gimnazije ili njoj ravne druge srednje škole, a u drugi razred učenici koji su svršili prvi razred Industrisko-drvarskog otsjeka Srednje tehničhe škole koji uspostavom Srednje šumarske škole treba postepeno da likvidira. Pretsjedništvo Narodne skupštine Republike Bosne i Hercegovine donijelo je ovih dana Zakon o Srednjoj šumarskoj školi, te je time njen rad i ozakonjen. Sjedište škole je u Sarajevu. Škola ima rang potpune srednje škole. Zadatak škole je obrazovanje srednjeg stručnog kadra za poslove šumarske struke. Međutim obzirom na rang škole i kvalifikacije koje u iboj stiču, svršeni učenici mogu nastaviti školovanje i na visokoj školi – šumarskom fakultetu. Učenje u školi traje četiri godine. U prva dva razreda nastava se obavlja o opštem nastavnom programu koji je zajednički za sve učenike. U trećoj godini vrši se podvajanje u dva pravca - na dva otsjeka: privredno-upravni šumarsko-industriski. Svršeni učenici privredno-upravnog otsjeka posvetiće se poslovima privredno-upravnog sektora koji se odvijaju preko šumarskih odjeljenja sreskih i okružnih narodnih odbora, a učenici koji završe školu po drugom smjeru, posvetiće se drvnoj industriji - radu u šumskim manipulacijama i industriskim pogonima. Po završetku trećeg i četvrtog razreda učenici su obavezni na ferijalnu praksu u sektoru za koji su se opredijelili. Pored toga, učenici će i u toku trajanja školske godine raditi praktično u šumskim rasadnicima i laboratorijumu. Uz to, kraćim zajedničkim ekskurzijama uz pratnju nastavnika, učenicima će se pružiti mogućnost da se i na terenu upoznaju sa radom kome će se po završetku škole posvetiti. Nastavni plan obuhvata skoro sve predmete šumarske struke koji se slušaju i na šumarskom fakultetu samo, razumije se, u smanjenom obimu. Pored stručnih predmeta, nastavni plan obuhvata i opšte predmete kao matematiku, fiziku, hemiju i dr. koji se predaju u tolikoj mjeri, kolko je to za njihovu primjenu kod stručnih predmeta, potrebno. U školu se mogu upisati lica koja su svršila najmajnje četiri razreda gimnaznje ili njoj ravne škole. Izvjestan broj najsiromašnijih učenika prima od Ministarstva šumarstva stalnu mjesečnu pripomoć na ime uzdržavanja. U idućoj školskoj godini takvi će biti smješteni u jedan od postojećih srednjoškolskih internata, gdje će uživati besplatno stan i hranu. Upis u školu vrši se po konkursu i na osnovu pismene molbe snabdjevene sa dokumentima koja su u konkursu naznačena. Upis učenika za slijedeću školsku godinu obaviće se u vremenu kad se bude vršio upis i u ostale srednje škole. Osnivanjem srednje šumarske škole naše Ministarstvo šumarstva pokazalo je put kojim treba ići u rješavanju pitanja obrazovanja stručnih kadrova.