Umjetnik, onaj istinski, nikada ne može postati zarobljenikom onog prakticistickog u stvaralackom aktu, cak ni onda kada se to prakticisticko postavlja i kao osobeni cilj. Ono ne ostaje na razini instrumentalnog vec se razraduje i usložnjava do novog sloja zadatog stvaralackog akta u kojem se svijest razvija do aktivistickog principa, do autoreferencijalnosti, meta-sloja, dvostruke istine o stvaralackom kao produktivnom cinu i kao mediju sopstvenog razumijevanja. Takvog umjetnika prepoznajemo u .....

Članak dostupan pretplatnicima. Molimo Vas da se prijavite prvo.