Jedna od onih zgodnih i naivnih predrasuda kakve se srecu u ljudi koji još uvijek citaju knjige, jest da literarno djelo, pogotovu ako je dobro napisano, nastaje u duboko intelektualnoj, kontemplativnoj duhovnoj atmosferi, u crkvi pišceve duše koja je cista od svega drugog samo da bi se u njoj iz nicega mogla poroditi književnost. Iz te predrasude poslije je nastala i citava ideologija književne scene, ideologija kojom se najviše koriste loši, lijeni i neplodni pisci, koja diktira da se o litera .....

Članak dostupan pretplatnicima. Molimo Vas da se prijavite prvo.