Sva su naša žita podložna bolestima snijeti. Te se bolesti pozna u po tome, što od njih oboljevaju samo izvjesni dijelovi biljke, većinom cvjetni organi, i što se u unutrašnjosti tih organa stvara mrk ili crn prašak. Taj se prašak ili prospe i razvije prije no što klas sazri, — to su t. zv. snijeti ili gare, — ili ostaje duže u zrnu zatvoren pa ispadne kad se klas satare, to je tako zvana glavnica ili tvrda snijet (tonja). 1) Pšenica oboli od pšenične (tonje) glavnice i pšenične gare. 2) U raži se javljaju raževa glavnica i raževa gara na vlatu. 3) U ječmu se javljaju ječmena gara i ječmena tvrda snijet. 4) Na ovsu (zobi) se javljaju ovsena gara i ovsea tvrda snijet. Snijet ili gara napada još i kukuruz. Pšenicu glavnicu (tonju) prouzrokuju dvije među se sasvim slične gljivice. Spore (sjemenke) ovih gljivica ispunjava u u doba sazrijevanja pšenična zrna.Snijetljiva zrna pribiraju se i ovrhu kod vršidbe zajedno sazdravim zrnimai velikim dijelom razbijaju tako, da ispuste crni prašak koji zaudara.Taj se prašak prilijepi uz ovršeno zdravo pšenično zrno. Ako se zrno, na kome se nakupilo mnogo toga praška, upotrijebi za sjeme, postoji mogućnost, da pšenična klica bude zaražena tonjom. U vlažnoj zemlji i kod povoljne temperature (dakle pod uslovima pod kojima klija i pšenično zrno) proklijaju i spore tonje (glavnice) za 3—4 dana. Vrijeme zaraze traje samo dok zrno klija i dok prvi zelen list probije bijelu usminu lista, to jest dok ne izbiju kaoci pšenice i dok ne pozelene. Poslije toga ne može pšenicu zaraziti gljivica glavnice (tonje) Pšeničnu snijet (ili garu u pšenici) prouzrokuje gljivica, koja se u pogledu postanka, razvića i klijanja spora vrlo mnogo razlikuje od gljivice tonje. Snijetljivi prašak koji razara klasove i koji se sastoji od mnogo manjih spora, razvija se nešto pre cvjetanja pšenice, i pre no što sazre klas, prosipa se iz klasa. Samo one spore (sjemenke) ove gljivice mogu zaraziti, koje padnu na pšenični cvijet zajedno sa cvjetnim praškom koga vjetar razvijava. Snijetna gljivica dospije na taj način u pšenično zrno, u kome miruje dok zrno zrije. Kad sezaraženo zrno posije i počne klijati, probudi se gljivica koja je dotle spavala u unutrašnjosti zrna, razvija se i raste zajedno sa razvićem mlade biljke, uvlači se u njezinu stabljiku i klas te najposlije prelazi u cvjetne dijelove gde razvija spore, to jest prašak snijeti. Svako na ovaj način zaraženo zrno pšenice proizvodi, kad se posije i počne rasti, snijetljivu biljku. Dok gljivica glavnice pokaže svoje štetno djelovanje već u toku one godine u kojoj žitno seme bude zaraženo njezinim semenom, dotle gljivica gare pokazuje svoje štetno djelovanje tek u drugoj godini. I ova razlika postoji između ovih gljivica: glavničavo zrno već prostim okom možemo pozkati, dok ne možemo nikako znati da li je zrno zaraženo garom. Tonja (glavnica) u žktu može se uspješno suzbiti potapanjem sjemena u hemijske rastvore. Najobič¬niji takav rastvor spravlja se od plavog kamena (plave galice). Rastvor od plavog kamena (plave galice) spravlja se po Kinovoj metodi na ovaj način: na 150 kg sjemena uzme se pola kg kamena. Kamen se najprije rastuče i u toploj vodi (12 l) rastopi. Zatim se u veći drveni sud (bure, bačvu), koji uzima do 150 litara vode, naspe sto litara čiste hladne vode i u tu vodu uspe on kaša od rastvorenog plavog kamena. Voda se promiješa u drvenom sudu nekoliko puta, da bi se na taj način dobio sasma jednolik rastvor. Sjeme koje hoćemo da potapamo uspe se u kakvu korpu ili sepet koji su iznutra obloženi tanko darom. Korpu ili sepet sa sjemenom potopimo u rastvor tako dazajednu podlanicu stoji iznad površine rastvora. Tako potopljeno sjeme miješa se neprestano da sve što je lakše i snijetljivo ispliva na površinu.To što se diglo na površinu splavimo i bacimo. Ostalo sjeme podržimo u rastvoru 1012 sati, zatim ga istresemo na čistu zemlju ili vreće, također potopljene u rastvoru plavog kamena, i razastremo ga tanko da se dobro prosuši. Kada hoćemo da sijemo treba tako očišćeno sjeme prenositi samo u oni vrećama, koje smo takoćer raskužili u rastvoru plavog kamena. Ima i drugih načina pranja sjemena, oni mogu biti lakši i jednostavniji, ali je ovaj način, što ga opisah, najdelotvorniji. Gare (snijeti) na pšenici i ječmu ne mogu se uništiti potapanjem u hemijskim rastvorima. One se mogu uspješno ukištiti sama ako potopima sjeme u vodu koja se ugrije na 52 stepena Celzijusova.