Na prvome kongresu Saveza jevrej. vjeroispovjed. opština iznio je gosp. ing. O. Grof i predlog, da se izradi tačna statistika o Jevrejima Jugoslavije. Predlog je bio vrlo umjestan, potreba jedne statistike trebala bi svakome biti jasna i ipak nakon devet godina još uvijek nije S. j. v. o. pristupio ovome poslu. Za izradu ovakve statistike trebalo bi samo malo sredstava i neka doza dobre volje — a to je ono, čini se, što fali našemu S. j. v. o. Neka površna statistika koja se svake godine štampa u »Jevrejskom Almanahu« ne zadovoljava, niti je njome postignuta svrha. Ono na što hoćemo da ukažemo ovim rečima jeste: potreba temeljite statistike! sarajevskih Jevreja. U raznim prilikama kad treba da se govori o sarajevskim Jevrejima nabacujemo se brojkama, jer tačne date nemamo t. j. ni sama sefardska i aškenaska opština ne znaju tačano broj svojih opštinara i pripadnika. Jevrejska zajednica Sarajeva je bogata organizacijama i ustanovama — koje mnogo kubure, poduzima velike pothvate —i bez da uspijeva održati ih. To dolazi otud što niko nezna koliko je ova zajednica jaka ili slaba, koliko ona može podnijeti bez opasnosti po njen razvitak. Dakle, prije svega je potrebno, da obe sarajevske vjerske opštine, svaka u svome djelokrugu utvrde tačan broj članova. Same matice rođenih i umrlih ne pružaju potpunu sliku, jer su u posljednjem deceniju nekoje porodice doselile u Sarajevo, a uslijed ekonomskih prilika otišle u centre naše države vjerojatno i kojih stotina porodica. Koliko god je važan sam broj opštinskih članova, toliko je nužno znati i položaj istih u privredi. Čime se ko bavi? Koliki je broj onih što imaju neproduktivna zvanja? Koliko je Jevreja koji se ne bave svojim zanatom uslijed momentanih ekonomskih prilika pa množe kader posrednika i agenata? Koliko je Jevreja ekonomski ovisnih? Dali i pripadnici sadanjih staleža imaju minimum za približno pristojnu egzistenciju? Ako bi se statistički moglo odgovoriti na ova pitanja, trebalo bi istražiti: koliko otpada poprječno na svakog Jevreja i Jevrejku u uzdržavanju tolikih institucija kao: bogoštovna opština, cijonistički fondovi, humanitarna i ostala društva, klubovi, list i sl. Nije tu važno naglasiti da sve ono što se čini za cionističku stvar nije ni u kakvom razmjeru sa žrtvama na uzdržavanju lokalnih ustanova. Naglasiti treba da samo jedna manjina, bar tako izgleda, nosi sav »teret Jevrejstva« ovoga grada i da to neće moći uvijek da potraje. Kod same izrade statistike naišlo bi se još na nekoje momente, koji imaju ne samo teorijsko-znanstvenu vrijednost već mogu biti sudbonosni za našu budućnost. Time što izbjegavamo ta pitanja ne riješavamo ih. Trebali bi utvrditi za posljednjih godina koliko je sklopljeno mješovitih brakova u raznim formama, opadanje poroda i njegovi uzroci, higijenske prilike u kojima stanuju i žive Jevreji i t. d. Sa najboljim namjerama upućujemo ovaj apel za izradu jedne statistike objema jevrejskim opštinama Sarajeva. Mi se nadamo da će opštine opravdati potrebu ove statistike, a u tom slučaju naći će za to i potrebna sredstva i potrebne subvencije.