Smrt (ne Ništavilo), taj naš rodni iskon, kružno dovršava fragmentarni apokrif naše egzistencije za druge. Ono što smo mi ikad bili i jesmo po sebi, ostaje za drugacije provjere i simpozijume. Tu ce ocjenu izvršiti samo Jedina Istina, u Cije su nepogrješive kriterije uracunate i najneznatnije katarze, koje su se Kasimu, bar u završnici posrecile. Na kraju krajeva, istinska Istina ima samo jedno lice. Kasim, vjerujem, zaslužuje, kao i svako od nas, okupljanje svih njegovih formi, usprkos cinjenic .....