Povod za ovaj tekst je pismo cijenjene gospode Nataše Zimonjic-Cengic objavljeno u “Oslobodenju” pod naslovom: “Pokajanje ne može zasjeniti žrtve”. Citiram samo dio tog pisma: “Optužujem usmjerene intelektualce grada Sarajeva. Zato što su branili lik i djelo velikog, u istoriji nezapamcenog “pokajnika” Novaka Kilibarde. ... Zato što su zaboravili Srebrenicu, Grbavicu i još koliko Grbavica širom naše zemlje”. Ovo je ocajan revolt jedne sarajevske majke, a smatram ga i revoltom svih sarajevskih i .....