Kad god ulazim u prostor Kuršumli medrese, a to se dogada samo jedanput godišnje na dan otvaranja Bašcaršijskih noci, ja bih da se izujem. Kao da me na to upozorava onaj Ibrišimovicev stih Bosna je šarenim cilimom... I sjetim se sjajnog eseja dr. Sadudina Musabegovica Pomjeranje granica prostora u kome kazuje da prostor Kuršumli medrese “u bjelini svojih zidova i praznih odaja, u meduprostorima mjesta i stvari svojih interijera i eksterijera cuva u sebi, kao zatvorena knjiga u naslagama svojih l .....