Alfredo Breca nastavlja da precizno slaže kockice historijskih cinjenica vremena (1941) u kome Ivo Andric leluja i treperi poput slamke na vjetrometini, izmedu crnih slutnji i prestrašenosti od sutrašnjice jednog pisca genijalne lucidnosti, s jedne, i usamljenicke nemoci jednoga diplomate, s druge strane. Simbolicno receno, jugoslovenski ambasador u Berlinu licio je na nesrecnika koji loncicem vode usplahirano i apsurdno nastoji da ugasi stihiju pobješnjelog požara. Historicar A. Breca u studij .....