Cesta zamjerka starijih književnih kolega, ali i književne kritike mladim autorima iz regiona je da su suviše zaokupljeni ispovjednim tonom, sopstvenompricom, poetikom malih stvari... Uzmemo li ovu tezu kao uslovno tacnu, uz svijest o tome kako to malo šta znaci po samu vrijednost djela, osim što eventualno može proizvesti zasicenje kod citalaca, namece se pitanje šta biva razlogom ove pojave? Šta je prouzrokovalo izuzimanje takozvanih velikihprica izfokusa mladih umjetnika? Odgovor bi mogao lež .....