Citalacka staza koja me uvela u poeziju Aleka Vukadinovica podsjeca me na put u središte kristala, u jezgro muzickog vira u kome vrtloži vrijeme približavajuci se cas Nastasijevicevoj "zlatnoj tacki" potpunog znacenja, cas slijepoj mrlji nevida i nesmisla. U Vukadinovicevoj poeziji razliježe se huk vijekova, vitlaju vjetrovi materijalnog i spiritualnog, stvarnog i nadstvarnog, nestvarnog i onestvarenog. Osnovni utisak je uvijek zov dubine i davnine, poniranje do "srži i srcike", do zagonetnog ko .....